Willem van der Steen | Op Tweede Pinksterdag stond de zoveelste editie van de Fiets Elfstedentocht op het programma. Een terugkerend thema dit seizoen (zoals ook weer hierboven) is toch het weer. Het beloofde een prima ochtend te worden, maar voor de middag lagen er zware onweersbuien in het verschiet. Een delegatie van zes ZTIKZ’ers en wat aanhang liet zich hier echt niet door ontmoedigen en stond ’s ochtends fris en fruitig aan de start.
Omdat we vrijwel achteraan startten en we niet de langzaamste zijn moest er het nodige inhaalwerk verricht worden. Natuurlijk werden hierbij de verkeersregels en veiligheid in acht genomen. Zoals de organisatie zelf ook zegt: de Elfstedentocht is een toertocht en geen wedstrijd! Onderweg zagen we dan ook mensen van allerlei pluimage: verkleed in de meest uiteenlopende outfits, op klompen, op vouwfietsen, op tandems (van pvc, bamboe of hout), op een ‘hochrad’, en natuurlijk Wiebe, die de tocht helemaal in stijl (in pak, met een hoge hoed bovenop zijn helm, èn knechten) voor de 65ste keer reed.
De eerste lus verliep voorspoedig, maar terwijl in Buitenpost de hagel door de toiletpotten naar boven kwam, kregen we zelf tussen Bolsward en Sneek de beloofde regen in de vorm van een ongenadige hoeveelheid water. Schuilen was helaas niet echt een optie daar en volledig doorweekt ploeterden we dapper door. Bij een wat langere stop had met name Lorenzo het wel zwaar; hij klapperde als los zeil in de wind. Gelukkig bleef het voor de rest van de dag hierbij. De sfeer en het uithoudingsvermogen leden er niet onder. Helaas moesten we wel één van ons achterlaten met een kapot voorwiel. Geen zorgen, een taxi was geregeld.
Na nog eens vol te hebben doorgetrokken op de dijken onder verschroeiende aanvoering van ‘El Tractor’ Henk en ‘niet opgeven altijd doorgaan’ Joost, en de nodige aanmoedigingen van de kant in ontvangst te hebben genomen, kregen we moe en voldoen terug in Bolsward het welverdiende kruisje. Daarna nog gezamenlijk pastasalade (op een sfeervol industrieterrein) en hamburgers (bij een even sfeervol wegrestaurant) verorberd en iedereen kon tevreden de terugreis naar Amsterdam aanvangen.
