Cas Coppens | Half september, wanneer voor de meesten het fietsseizoen ten einde loopt, begint het net als vele andere ZTIKZ-ers bij mij te kriebelen. Tijd om de schaatsen cyclocrosser uit het vet te halen, want #crossiscoming! Na een paar jaar (letterlijk) aanmodderen bij de Amsterdamse Crosscompetitie, heb ik dit seizoen mijn pijlen volledig gericht op het prestigieuze eindklassement van de zaterdagcompetitie op de Nedereindse Berg in Nieuwegein. Van de B-groep, je moet tenslotte wel realistisch blijven. Vorig jaar schoot ik na 4 wedstrijden raak, en wist mijn eerste (en voorlopig enige) wedstrijd ooit te winnen. Jongens, dat belooft wat.
De competitie van dit jaar is nu 4 van de 11 wedstrijden oud, en dankzij mijn consistente plaatsen in de top 10 van de ca. 40-50 renners voer ik het algemeen klassement momenteel aan. Intussen heb ik het parcours op de voormalige vuilnisbelt de Nedereindse Berg zien veranderen van een bloedsnelle grasbaan naar een zuigende modderpoel, ondanks het feit dat de lijnen telkens weer anders worden uitgezet waardoor je iedere week op hetzelfde terrein toch weer een heel nieuw rondje krijgt voorgeschoteld. Wel worden de schuine kanten steeds glibberiger, moet je op de steile klimmetjes steeds vaker afstappen, en moet ik voor de steile afdalingen iedere week weer op zoek naar een beetje meer moed omdat de sporen zo diep zijn ingesleten dat je er met een beetje pech in verdwijnt en ze je nooit meer terugvinden.
Wat maakt het dan precies zo leuk? Voor mij is het de spanning vooraf, als je met 50 man tegelijk de eerste bocht het veld in duikt, om vervolgens zo’n 50min lang een man-tegen-man gevecht met je tegenstanders en jezelf aan te gaan, maar zeker ook de gemoedelijkheid en kneuterigheid rondom. Bij het uitblazen na de finish complimentjes geven en nemen van je concurrenten, samen de rit analyseren, terwijl je wacht op de handgeschreven(!) uitslag van de jury. De jury, die vrijwillig iedere zaterdag net als de renners kou en regen trotseert, om elke ronde zo’n 70 bemodderde rugnummers te ontcijferen en noteren met weinig meer bescherming dan een oud bushokje waar de wind dwars doorheen blaast. Allemaal zodat ik hopelijk op 30 december mijn beker op kan halen. Want stiekem willen we allemaal wel een beetje Mathieu zijn, toch?
Denk je nu: “Hee, ik wil ook wel met een dikke 3 kwartier met hartslag 180 door de modder ploegen?” Dat kan! Tot 30-12 vindt er wekelijks zaterdagmorgen nog een cross plaats op de Nedereindse Berg, meer informatie vind je op de site van het Stadion. Start om 11:00, inschrijven vanaf 10:00, geen licentie nodig. Je kunt deelnemen op de crosser, gravelbike of mountainbike.
